De balans kwijt met een baby erbij...

Een gezin waar ik een consult heb gehad waarin de balans in het gezin weg was. Een meidengezin waarvan de jongste ongeveer 3 maanden is. De leeftijdsverschillen tussen de meisjes zorgt ervoor dat de balans opnieuw gevonden moet worden. Hoe zorg je dan weer voor die balans waarin je allemaal je weg kunt vinden. 

De leeftijdsverschillen ongeveer 4,5 jaar tussen de meisjes geven een disbalans maar met enige hulp hebben jullie een begin gemaakt met een nieuwe balans. Een disbalans is ook niet heel gek omdat je afgelopen jaren al een heel eigen ritme hadden opgebouwd met werken, school, sport, vrije tijd etc. Dit patroon wordt even helemaal op zijn kop gezet nu er een baby is. Maar wat mooi dat de komst van een baby ook zo verwelkomt wordt door de oudste twee meisjes. 

Elke leeftijd heeft zijn mooie momenten en bij elke kind zul je moeten zoeken naar de verbinding. Zo zal de baby veel meer de verbinding nodig hebben door bij je te willen zijn, te voelen dat zij veilig is bij jou. Ze laat weten door middel van huilen wat ze wil, aan ons de taak om deze taal te leren verstaan. Het er zijn is voor haar het belangrijkste naast eten en slapen. Zo hebben we samen gekeken naar wat helpend is voor jullie met een baby in het gezin. Soms de taken verdelen tussen de oudste twee en de baby waardoor elk kind wel zijn aandacht krijgt. Zo ook voor de kleuter die al weet dat zij veilig is bij haar ouders, voor haar is het hier en nu belangrijk. Vooruit kijken is nog lastig voor een kleuter maar de basis is gelegd doordat ze zich verbonden voelt met haar ouders. En dan een tiener die al zo een eigen wil begint te krijgen en toch nog steeds terug gaat naar de veiligheid met haar ouders maar ook al voorzichtig de pubertijd ingaat. De verbinding tussen de meisjes en hun ouders is in elke fase zo ontzettend belangrijk. Je gehoord en gezien voelen wil je in elke leeftijd maar hoe doe je dit als ouders. Soms even met een helikopterview op een situatie kijken kan ook heel helpend zijn omdat je dan zelf even uit een situatie stapt en dan beter kan inspelen op de behoeften van de meisjes. 

Ik denk dat de kracht in jezelf ligt, wanneer je als ouder goed jezelf kent en luistert naar je innerlijke gevoel dan gaat het contact met je kinderen zoveel meer vanzelf. Het ouderschap is mooi en daarbij vaak een persoonlijke ontwikkeling omdat je daarin tegen je eigen grenzen aan kunt lopen. De eigen geschiedenis, je karakter zorgen ervoor dat het soms niet altijd gemakkelijk gaat maar wanneer je hierin jezelf kent zal het zoeken naar een balans beter gaan. 

Een tekst die ik las in een oudertijdschrift:

"Neem als ouder de leiding waar het moet, geef je kind de leiding waar het kan". 

De verbinding en balans zoeken in je gezin zorgt soms eerst voor een disbalans maar door er samen in te duiken en erover te praten, soms hulp te zoeken komt die nieuwe balans er wel. Neem er de tijd voor en investeer, hierdoor worden het stabiele en veilig gehechte kinderen die je met een gerust hart de wereld in kunt laten gaan. Ze weten dat ze bij jullie als ouders veilig zijn doordat de basis goed is.  

Lieve groet Ria