Het voelt zo onnatuurlijk om een kolf aan je borst te zetten. Maar het zou voor de baby goed zijn he? De keuze om voor je prematuur geboren baby te kolven is niet altijd zo vanzelf sprekend. Het moet namelijk wel goed voelen om een kolf aan je borst te hebben en wanneer dit niet goed voelt is de keuze voor andere voeding ook oké.
(Met toestemming van ouders mocht ik onderstaande casus als blog gebruiken)
Het kost je flink wat moeite om je baby geboren te laten worden en je baby vind deze reis ook niet meer zo fijn. Met een beetje hulp van de arts wordt jullie baby dan met precies 32 weken geboren. Ook dan heeft je nog even hulp nodig van de kinderarts maar hij pakt het ademhalen al snel zelf op. Je ligt vlak naast je baby en je kan hem even aanraken, je man staat er naast en is overrompeld. Maar wat ben je mooi!
Jullie baby komt op de neonatologieafdeling te liggen en jij, de papa gaat met mee, alle uitleg die gegeven wordt komt niet bij je aan. Heel kort heeft jullie baby ademhalingsondersteuning gehad maar daar kon je al snel weer vanaf. Jullie zijn beide moe van de bevalling maar zijn verwonderd over jullie zoon. Met de vraag of mama borstvoeding wil geven komt een duidelijke nee en dat is goed, ik respecteer de keuze die ouders maken over welke voeding de baby gaat krijgen. Wanneer mama met bed naar de afdeling wordt gereden mag de baby bij mama liggen. Even een twijfel omdat ook jij heel moe bent maar nadat ik je uitleg dat je met je baby op de borst ook best even je ogen dicht mag doen ben je om. En je vind het heerlijk, even spannend maar het voelt zo goed zeg je om hem tegen je aan te voelen. Ook aan jou vraag ik ter bevestiging dat je geen borstvoeding wilt geven he? Oh en dan komt de twijfel bij je in de ogen en een hoop vragen wat nu beter is voor je baby omdat hij wel heel vroeg geboren is. Ja het is voor de baby beter daar kan ik heel veel voor zeggen maar jij als moeder hebt hier ook iets in te zeggen. We laten het even rusten omdat je naar de toilet moet en omdat je baby nog heerlijk ligt te buidelen doen we even een wisseltruck, zo noem ik het maar. Met hulp van een collega ga ik je baby van jou overleggen naar papa die daarna ook nog bijna een uur met je buidelt. Zo mooi om te zien dat jullie kleine man het zo ontzettend goed doet bij jullie.
Het onderwerp borstvoeding laten we even met rust en jullie gaan terug naar je kamer om zelf uit te rusten want het waren intensieve uren en ook jullie kleine man is verzorgd en ligt heerlijk te slapen voor de komende uren.
De volgende dag tijdens de vroege zorg vraag ik toch nog naar de borstvoeding, niet om je over te halen maar om ervoor te zorgen dat je geen spijt van je keuze krijgt. Ik zie zoveel emoties op je gezicht en huilend zeg je dat je het wilt proberen. Ik laat deze emoties, omdat ze erbij horen maar vind het ook lastig omdat ik denk dat je de keus al hebt gemaakt. Ik leg de werking van de kolf uit en huilend hoor je dit aan en laat het over je heen komen. Maar je doet het voor je kleine man. Nog geen voeding maar ook geen opluchting, het voelt zo niet natuurlijk voor je om een apparaat aan je borst te hebben geef je aan. Je was ook niet van plan om borstvoeding te geven, maar nu hij zo vroeg geboren is, is borstvoeding toch het beste. Ja ik kan niks anders dan hier bevestigend op te antwoorden. Na meer uitleg hoe het voor jullie baby is om kunstvoeding of borstvoeding te krijgen, de mogelijkheden om niet aan te leggen maar alleen afgekolfde melk te geven maken dat je toch nog 1x wilt kolven samen met je man op je kamer.
Als jullie met een trotse collega van de kraam terugkomen met 4 ml moedermelk zie ik het verdriet op je gezicht. Leuk die 4 ml maar je bent niet blij en gaat dit ook niet worden met kolven. Ik ga de tijd voor je nemen, die ik op dat moment gelukkig ook heb. Samen nemen we alles door, de voordelen, de nadelen maar vooral jouw gevoel bij het kolven. Door een knoop door te hakken kun je gaan genieten van je kleine man en met het verdriet dat je niet wilt kolven zit je dit gevoel van genieten in de weg. Na met z’n drieën in gesprek geweest te zijn wil ik weggaan om jullie even samen te laten, dan geef je aan dat je het al weet. Je wilt niet kolven, zo dapper van je om bij je eigen gevoel te blijven. Ook al ben ik echt wel pro-borstvoeding dit voelde zo niet goed voor moeder dat deze keuze de beste is voor haar. Ik noem het altijd maar dat er nu vitamine L ( liefde) in de fles zit. Ja en nu zie ik opluchting, nu kun je gaan genieten van hem en wanneer je later ligt te buidelen met druipende borsten omdat dat nou eenmaal de natuur is vind je dat niet erg. Dat is prima en daar lig je heerlijk te genieten van je kleine man die nu hij nog zo klein is kunstvoeding krijgt maar dat gelukkig prima verdraagt en ook daar zal hij groot van worden.
Reactie plaatsen
Reacties