Inbakeren waarom wel en waarom niet? Er zijn altijd veel vragen over inbakeren, ik leg graag iets uit over inbakeren. Of ik voorstander ben van inbakeren? Nee, juist niet, maar als je het wil gebruiken doe het dan wel veilig en weet waar je op moet letten.
Na drie dagen zijn jullie thuis, met jullie kleine baby van ongeveer 2500 gram. Wat een opluchting én een vreugde, jullie mogen naar huis. Jullie baby doet het goed. Hij of zij ademt zelfstandig, kan al kleine beetjes drinken, houdt de temperatuur stabiel. En toch… het is goed om even stil te staan bij wat het betekend om met 35 weken zwangerschap geboren te worden.
Je hebt er zó naar uitgekeken, en dan is het moment daar. Maar wat als het niet voelt zoals je dacht? Wat als je moet wennen aan het ouderschap?
Laatst was ik een babymassage les aan het geven en dit jongentje had net het lachen ontdekt. Moeder was verliefd, ze kon zich ook niet meer focussen op de babymassage maar was verwonderd over de betoverende glimlach van haar zoon. Zo mooi dat contact tussen die twee! Ze werden beide gezien door elkaar!
“Op de momenten dat ze ontroostbaar huilt gaan we douchen of huid op huid. Ik vertel een deel van het geboorteverhaal soms met een traan en tot nu toe is ze daar iedere keer rustig van geworden. Ik blijf het bijzonder vinden”
Moet ik dit nu doen?
Voor mij ligt een kraam cadeautje voor ons buurkindje. Kiekeboe koe heet het en is zo ontzettend leuk. Het boekje eindigt met de zon welke door een uitschuifluikje opzij wordt geschoven en de baby dan zichzelf ziet. Een moment om naar uit te kijken tijdens het voorlezen.
Je kent het vast wel de gebroken nachten met je baby. Slaap je net en dan wordt ze alweer wakker, rondlopen met haar op je arm, toch nog even aan de borst. Hé, ze valt in slaap en dan rustig terugleggen in haar bed. Ja gelukkig ze lijkt te gaan slapen, je wacht nog even en loopt dan rustig weg. Zelf ben je dan vaak alweer wakker en duurt het even voor je weer in slaap valt.
Gisteren een vrije dag met dit heerlijke herfstweer. Ik heb genoten van de zon en heb even mijn hart gelucht bij een coach, dat had ik veel eerder moeten doen denk ik nu achteraf. Ik ben best sterk en kan veel hebben maar ook bij mij zit er een max aan. Die had ik gelukkig nog niet bereikt maar wat fijn dat er dan iemand zomaar (kost natuurlijk ook wat) een uur naar je luistert, de juiste vragen stelt en niks gek vind. Zo fijn!
“Ik weet niet meer waar ik moet beginnen”! Een gedachte die je zomaar zou kunnen hebben wanneer je baby flink aan het huilen is. Een schone luier, voeding gegeven, boertje gelaten, aandacht gegeven en misschien al een poosje rond gelopen. Het is niet de roze wolk waarnaar je uitkeek. Je baby waar je nog steeds heel veel van houdt huilt er regelmatig op los en dan helpt er niks. Herken je dit?
Het voelt zo onnatuurlijk om een kolf aan je borst te zetten. Maar het zou voor de baby goed zijn he? De keuze om voor je prematuur geboren baby te kolven is niet altijd zo vanzelf sprekend. Het moet namelijk wel goed voelen om een kolf aan je borst te hebben en wanneer dit niet goed voelt is de keuze voor andere voeding ook oké.
Na een wisselende zomer gaan we zo zachtjes aan naar de herfst met wisselvallig weer en andere mooie belevenissen. Ik zit nu buiten in de zon deze blog te schrijven en dan voel je toch al een beetje de herfst waar ik dat toch ook wel weer van kan genieten.
